tabobat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-bo-bat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — shifokorlik kas-
bi, tabiblik; davolash] Tibbiyot (asosan, sharqxalqtibbiyotiga nisbatan ishlatiladi). ◆ Nonushta pirovard boʻlguncha, domla sharq tabobati va uning mashhur kishilari toʻgʻ-risida soʻzladi. A. Qahhor, „Sarob“ . Xalq ta-bobatida azaldan yalpizdan turli-tuman kasalliklarni davolashda foydalanib ke-lingan. Gazetadan. ◆ Husayn boʻsh vaqpʼshrida.. baʼzan tabobatga doyr kitoblarni mutolaa qilar edi. M. Osim, „Ibn Sino qissasi“ . ◆ Bay-talning ustidagi xurjunning ikki koʻzi tabobat anjomlari bshtn toʻlgan edi. Mirmuhsin, „Meʼmor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАБОБАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tabobat
лечение; врачевание; совокупность способов лечения.