taburetka
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ta-bu-ret-ka
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Suyanchigʻi boʻlmagan, kvadrat yoki gar-dish shaklidagi oʻrindiq; kursi. ◆ Matqovul aka bordi-yu, Gʻulomjon tutgan taburetkaga oʻtirmadi, qoʻllarini qovushtirib izzat saqladi. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o. ◆ Uyning butun jihozi: taxta karavotu oddiy bir stol bilan ikkita taburetka va yerda eski namat toʻshogʻliq, xolos. J. Sharipov, „Xo-razm“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАБУРЕТКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.