tafriqa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
taf-ri-qa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — farqla-
nish, oʻxshamaslik; ajralib, boshqa-boshqa boʻlish] esk. kt. 1 Farq, tafovut; farkda-nish.
2 Farq, ajralish yoki ajratish tufay-li yuzaga kelgan nizo; nifoq, adovat. ◆ Bu maʼnosiz gʻavgʻo podshoning farmoni bilan roʻy berdi. Xalq orasiga tafriqa solmoq-dan oʻzga ish yoʻqmi, ajabo! Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАФРИҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.