takabburlik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-kab-bur-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Magʻrurlik, manmanlik, takabburona holat. ◆ Takabburlik bilan gapirmoq. yash Teshaboyning takabburligini koʻrib, Hasan soʻfi ham indamay qoʻya qoldi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
2 Takabbur odamlarga xos xislat, xatti-harakat, qiliq. ◆ Uqituvchiga kibru havo va takabburlik aslo yarashmaydi, chunki yosh avlod undan ibrat oladi. R. Usmonov, „Odobnoma“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАКАББУРЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
takabburlik
горделивость; высокомерие; спесь, надменность; ◆ takabburlik qilmoq высокомерничать, задирать нос; важничать, гордиться; ◆ U takabburlik bilan bodom qovogʻini koʻtarib, joy koʻrsatar... edi (Жўрабоев, «Мулла Бурхоннинг мартабаси») Он высокомерно приподнимал миндалевидные веки и указывал место (куда садиться).