takalluf

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-kal-luf

Etimologiyasi

arab. – sunʼiylik, soxtalik; serhashamlik, jimjimadorlik; iymanish, tortinish;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Hurmat-extirom va eʼzoz-ikrom bilan qilingan muomala, mulozamat. ◆ Takalluf bilan qarshi olmoq. ◆ Men sizning koʻrpachangizda koʻp oʻltirganman, endi menga ortiqcha takallufingizning hojati yoʻq. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar.“ ◆ Qiz ortiq takalluf kutib turolmadi, toʻgʻri eshikni ochib, ichkariga kirdi, oʻzini Poʻlatjonga qarab otdi. Oydin, „Asl yor.“

Takalluf qilmoq (yoki koʻrsatmoq) Hurmat-ehtirom bilan muomalada boʻlmoq. ◆ Nusratbek.. yangi hamrohiga ibrat boʻlar degan maqsadda juvonga takalluf qildi: Choy damlab kelaymi, chanqagandirsiz? S. Nurov, „Narvoy.“ ◆ Xola mehmonlarga takalluf koʻrsatib, orasida Mirobidni ham chaqib olardi. V. Gʻofurov, „Vafodor.“

Antonimlari

ТАКАЛЛУФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

takalluf
изысканная любезность; церемонность; ◆ takalluf bilan salom bermoq церемонно приветствовать; ◆ Amirning bunday takallufidan hayratda qolgan shayx bukilib taʼzim qildi (Жўрабоев, «Мулла Бурхоннинг мартабаси») Пораженный такой любезностью эмира шейх, согнувшись, отвесил поклон.