takalluf
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-kal-luf
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. , '<■ Ktakalluf. -sunʼiylik, sox-talik; serhashamlik, jimjimadorlik; iy-manish, tortinish
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Hurmat-extirom va eʼ-zoz-ikrom bilan qilingan muomala, mu-lozamat. ◆ Takalluf bilan qarshi oshoq. yash Men sizning koʻrpachangizda koʻp oʻltirganman, endi menga ortiqcha takallufingizning hojati yoʻq. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . Qiz ortiq takalluf kutib turolmadi, toʻgʻri eshikni ochib, ichkariga kirdi, oʻzini Poʻlatjonga qarab otdi. Oydin, Asl yor.
- Takalluf qilmoq (yoki koʻrsatmoq) Hur-mat-ehtirom bilan muomalada boʻlmoq. ◆ Nus-ratbek.. yangi hamrohiga ibrat boʻlar degan maqsadda juvonga takalluf qildi: -Choy damlab kelaymi, chanqagandirsiz? S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ Xola mehmonlarga takalluf koʻr-satib, orasida Mirobidni ham chaqib olardi.
- V. Gʻofurov, Vafodor.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАКАЛЛУФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
takalluf
изысканная любезность; церемонность; ◆ takalluf bilan salom bermoq церемонно приветствовать; ◆ Amirning bunday takallufidan hayratda qolgan shayx bukilib taʼzim qildi (Жўрабоев, «Мулла Бурхоннинг мартабаси») Пораженный такой любезностью эмира шейх, согнувшись, отвесил поклон.