talabgor
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-lab-gor
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
TALABGOR Bu sifat 'izlash', 'soʻrov' maʼnolarini anglatadigan arabcha talab otiga (АРС, 477) tojikcha -gor qoʻshimchasini (ТжРС, 542) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'biror ishni bajarish xohishini bildiruvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 110).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ya. + f. 1 Talab qi-
luvchi; istovchi, xohlovchi. ◆ Bakovul davraga chorladi: -Nasim polvonga talabgor boʻlsa — chiqsin! T. Murod, Qoʻshiq. ◆ Talabgorlar koʻp, ammo sizga oʻxshagan katta olimlar ishtirok etishini tayinlashgan edi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ Kelib har shahru qishloqdan talabgor, Olurlar qancha boʻlsa ilm darkor. Habibiy .
2 esk. ayn. daʼvogar 2.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАЛАБГОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
talabgor
желающий; домогающийся; // охотник (до чего-л.); ◆ talabgorlar (или ◆ talabgor kishilar ) roʻyxatdan oʻtsinlar пусть желающие запишутся; ◆ talabgor boʻlmoq желать, хотеть; домогаться; проявлять желание, вызываться (что-л. сделать), напрашиваться; ◆ biz choyga talabgor boʻldik мы захотели чаю; ◆ Har yurtdan shahzodalar, bekzodalar talabgor boʻlib keldi, qiz rozi boʻlmadi («Эртаклар») Её домогались царевичи и принцы из разных стран, однако девушка не соглашалась;
2 доброволец;
3 уст. юр. истец.