talmovsiramoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tal-mov-si-ra-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Dovdiramoq, oʻzini yoʻqotib qoʻymoq. Sabogul bu savol-larning birontasiga javob topolmas, tal-movsirar, najot yoʻlini izlab, koʻz yoshiga zoʻr berardi. S. Karomatov, Oltin qum. ◆ Yodgoroʻzi haqidagi hukmni oʻzi oʻqigan mahbus kabi talmovsirab qolgan edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .
2 Ataylab oʻzini shunday holatga solmoq, shunday holatda tutmoq. ◆ Oʻrtalaridagi sir-dan dasturxonchining xabardorligidan hayron boʻldi, oʻzini bilmaslikka olib talmovsiradi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ . Cholning tsigmov-sirayotganini ochiqdan-ochiq sezib turardi u. Mirmuhsin, Tungi chaqmoqlar.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАЛМОВСИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
talmovsiramoq
1 недоумевать; опешить, теряться; u talmovsirab atrofga qaradi он недоумевающе посмотрел по сторонам;
2 прикидываться непонимающим, прикидываться дурачком.