tamaddi
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]ta-mad-di
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash][a. — rohatlanish, hu-
zurlanish; foydalanish huquqi] 1 Biror narsa yeb olish, ovqatlanish. ◆ Nonushtada Egamberdi bobo nonini dasturxonga qoʻysa, peshindagi tamaddida u belbogʻini yozardi. N. Qobil, „Unutilgan sohillar“ .
2 Yengil taom; yegulik. ◆ Bir odamning bir kunlik tamaddisi bir kap qoʻgʻirmoch boʻlib, yomon kunlarni ne hasratda oʻtkazishardi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . Kalla, bu — ◆ soʻ-yilgan hayvonning boshi, undan shoʻrvalar, yax-na tamaddilar tayyorlanadi. K. Mahmudov, „Oʻzbek tansiqtaomlari“ . ◆ Karamdan tayyorlan-gan turli tamaddilar inson salomapiigiga juda foydali, uni bardam va tetik qshshdi. Gazetadan .
- Tamaddi qilmoq Biror narsa yeb olmoq, ozgina, yengilgina ovqatlanib olmoq. ◆ Bir oz tamaddi qilganlaridan keyin, gapning mav-zusi oʻzgardi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ -Yi-gitali.. koʻcha betkayidagi kichkina kafeda tamaddi qildi. oʻzimiz ham tamaddi qshshb olaylik, — dedi Maxsum peshin namoziga hozirlik koʻrayotib. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАМАДДИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.