tamtam
tamtam I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tam-tam
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qaddi-qomati kelishgan va zebo. ◆ U niyatiga yetdi. Qishloqning tamtam qiziga uylanyapti. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ ..oy qizlar, tamtam kelinchaklar Vatan mudo-faasiga joʻnashdi.. G. Nurullayeva, „Yurak yonmogʻi kerak“ .
2 koʻchma salb. Oʻziga, kiyim-boshiga zeb bergan; bashang, olifta. ◆ Nomi Moʻtti boʻl-sa ham, koʻp yigitlarni laqillatganidan "loʻtti" deb nom olgan bu qiz shahardagi eng tamtamlarning biri ekan. S. Ahmad, „Moʻt-ti“ . ◆ Juda olifta, tamtam yigit ekan, shimimning taxi buzilmasin debmi, ayvonga ham chiqmay.. kursida oʻtirib, fotiha oʻqib-di. H. Nazir, „Koʻkterak chiroqlari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]tamtam II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tam-tam
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\fr. tam-tam < hind. — to-vushga taqlid soʻz
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]Katta mis barkash shak-lidagi, tayoqcha bilan urib chalinadigan musiqa asbobi; gongning bir turi. ◆ Choʻchima, raqqosa! Tamtam sasidan. H. Sharipov .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТАМТАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.