tanbur
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tan-bur
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. jj.: U — torli chertma musi-qa asbobi; ud
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Dastasi uzun, uch yoki toʻrtta sim torli, noxun bilan chertib chalinadi-gan musiqa asbobi. ◆ Tanbur chalmoq. Tanburni sozlamoq. m ◆ Barot polvon "dodxoh kelibdi shekilli", deb samovar tomonga qaragan edi, dutor, tanbur, gʻijjak, nay, doyra koʻtarib kelayotgan mashshoqlarga koʻzi tushdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
- Eshakning (yoki hoʻkizning) qulogʻiga tanbur chertmoq (yoki chalmoq) Gapni uqib ol-maydigan (olmagan) shaxsga nisbatan qoʻl-lanadi. ◆ -Hoʻkizning qulogʻiga tanbur chert-dimmi, nodon xotin! — qizarib ketdi Yormat. — Kimga boʻlar edi, boy otam oʻziga soʻrayapti. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Yigʻilishdagi gap-lar hoʻkizning qulogʻiga tanbur chertganday boʻpti-da.. A. Muhiddin, „Gʻanisher“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАНБУР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.