tanho

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tan-ho

Etimologiyasi

|f. I a tanho tanho bir, yagona, yakka-yol-gʻiz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Boshqa kimsadan, narsadan xoli, yak-ka, yolgʻiz. ◆ Hamma yoqni saqlar muz togʻidan gʻov, Jimlikka tikilgan bir tanho oʻtov. Gʻ. Gʻulom . Qiz bilan yigit suhbatining tonko guvohi — osmonda suzib yurgan oy qar-shisidagi qora bulut parchasiga ayyorlarcha sekin kirib yashirindi. F. Musajonov, Huri. ◆ Uyqum qochgach, koʻchalarni tanho aylanib, shirin orzular ogʻushida tong otguncha kezib yurgim kelardi. O. Yoqubov, „Ikki muqabbat“ .

2 Kimsasiz, hech kim yoʻq. ◆ Tanho kechada farzand bilan ota oʻrtasida boʻlib oʻtgan u uchrashuvni faqat koʻkda suzib yurgan oyning kemtik oʻrogʻi kuzatib turardi. S. Ahmad, „Qadrdon dalalar“ .

3 Biror jihatdan yakkayu yagona, tengi, oʻxshashi yoʻq. ◆ Gilos shirinmi yo sen! Shirin-likda tanho sen. R. Bobojon . ◆ Husn bobida tanho desam, hunar bobida ham tanho ekan-san. Oʻ. Umarbekov, „Odam boʻlish qiyin“ .

4 koʻm. vazifasida. Ayirish, chegaralash bildi-radi; faqat. ◆ U dargohda rang bor, olov bor, Tanhogina sen yoʻqsan, gulim. R. Parfi, „Koʻzlar“ . ◆ Dani endi, butun borliqqa tanho oʻzing hukmron boʻlsang. F. Musajonov, „Himmat“ .

Antonimlari

ТАНҲО. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tanho
1 один, одинокий; единственный; // одиноко, в одиночестве; ◆ choʻlda tanho bir uy turibdi в степи стоит одинокий дом; ◆ tanho yashamoq жить одиноко, в одиночестве;
2 один, без посторонней помощи;
3 единственный; бесподобный, несравненный; ◆ goʻzallikda tanho несравненный в красоте; несравненно красивый.