tanosib
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-no-sib
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[d. — oʻzaro aloqa; qa-
rindoshlik; bir-biriga mutanosib va uy-gʻun boʻlish] 1 Oʻzaro mutanosiblik va uy-gʻunlik. Holbuki, tasvir gʻoyat bekamu koʻst-ga oʻxshardi: keng porloq manglay, beozor dard aks etgan oʻychan koʻzlar, ajib yorugʻlik ta-nosibi.. X. Sultonov, Bir oqshom ertagi. ◆ Bir zumda ich/saridan havorang futbolka kiygan, qaddi-basti tanosib qiz chiqib keldi. N. Yoqubov, „Jon“ .
2 ad. Sharq mumtoz sheʼriyatida: sheʼr baytlarida maʼno jihatdan bir-biriga yaqin, oʻzaro munosabatdosh boʻlgan tushun-chalarni anglatuvchi soʻzlarni qoʻllab (maye., jon-badan; yuz-ogʻiz-koʻz; haj-farz-ziyorat kabi), ular vositasida obrazli ifodalar, lavhalar yaratishdan iborat badiiy sanʼat turi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАНОСИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tanosib
уст.
1 пропорция, соотношение, соответствие; ◆ yengil industriya bilan ogʻir industriya oʻrtasidagi tanosib соотношение между лёгкой и тяжёлой индустрией;
2 мат. пропорция.