taqdirlamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
taq-dir-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Munosib baho, muko-fot va sh.k. bilan nishonlamoq, qadriga yetmoq, qadrini qayd etmoq. ◆ Buyuk xizmat-larini taqdirlamoq. m ◆ Bir kech uning bu fazilapiarini taqdirlagan boʻlib, resto-ranga taklif etdi. Shuhrat, „Jannat qi-dirganlar“ . ◆ Hamid Olimjonning.. xizmat-larini taqdirlab, uning nomi abadiylash-mupwidu. N. Safarov, „Olovli izlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҚДИРЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.