taqovul
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-qo-vul
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\a. - bir-biriga yuzma-
yuz. qarama-qarshi boʻlish, turish; taqqos-lanish, qiyoslanish] s. t. Oʻzaro mos, muqo-bil. ◆ Huri bilan ikkovi unga ot ham qoʻyib qoʻyishgan: oʻgʻil tugʻilsa, Elbekka taqovul — Sherbek, qiz tugʻilsa, Huriga taqovul — Nuri qoʻyishadi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАҚОВУЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
taqovul
соответствующий, схожий, похожий; подходящий.