tarahhum
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ta-rah-hum
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[ya. - rahm qilish,
gʻamxoʻrlik, marhamat]: esk. kt. Rahm, rahm qilish, marhamat. ◆ Ali Akbarning Mirzoga ishonchu ixlosi boʻrining qoʻyga tarahhumidek ish edi. A. Hakimov, „Ilon izidan“ . ◆ Hasan-alining yuziga padarona tarahhum tusi ki-rib, keksalarga xos ohangdor bir tovush bilan bekning ustidagi ogʻir yukni ola boshla-di. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ .
- Tarahhum etmoq (yoki qilmoq, aylamoq) Rahm, shafqat qilmoq. ◆ Umid qilamizki.. qizimizning koʻz yoshiga tarahhum etib, aiir-tirib qoʻysangiz. Hamza, „Tanlangan asarlar“ . Aslim soʻrsang — ◆ xonzodaman, qaddingdan, Tarahhumlar qilgin mening holima. "Oysu-luv" . ◆ Necha kundan beri koʻrsatmayin vaslin sogʻintirdi, Tarahhum ashasun ul shoʻx jo-non, bir kelib ketsun. Hamza .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРАҲҲУМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tarahhum
милость, милосердие, жалость; ◆ tarahhum qilmoq, tarahhum aylamoq оказать милость, сжалиться.