tarbiyachi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tar-bi-ya-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tarbiya beruvchi shaxs, mu-rabbiy. ◆ Bogʻcha tarbiyachisi. Tarbiyachi ayol. vsh Uning gʻurur toʻla koʻzlari.. ustozlariga ti-kilar, ota oʻrnida otalik kalgan hurmatli Davronovga, jonkuyar tarbiyachi Nafisa xo-nimga chin qalbidan minnatdorlik bildir-gisi kelar edi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Abdulla Qahhor yoshlarning.. tom maʼnodagi tarbiyachisi edi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТАРБИЯЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Sifat[tahrirlash]
tarbiyachi
Tillar[tahrirlash]
- Turkcha: lala
Ruscha ru
tarbiyachi
воспитатель; воспитательница.