tayinli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ta-yin-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Muayyan, maʼlum, aniq, tayin. ◆ Tayinli ish. Tayinli kun. m ◆ Majlis tayinli bir fikrga kelmasdan tarqap-di. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Tayinli javob ololmagan boyvachcha qoʻrgʻon eshigiga borib, kuchi boricha itardi. S. Yunusov, „Ku-tilmagan xazina“ .

2 Arzirli va maqbul. Tayiti ish. m ◆ Nusratulla roʻzgʻorda qoʻlini sovuq suvga urmaydi, ota mulkiga tayinli bir naf qoʻshgan emas. A. Muxtor, „Opa-singillar“ . ◆ Oraga tushgan sovuq vaziyatni yoʻqotish uchun tayinliroq soʻz qidirar, ammo tilim ka-limaga kelmasdi. Oʻ. Xoshimov, „Xayollarga boʻlaman tutqun“ .

3 Ishonsa boʻladigan, sinashta, burdli. ◆ Tayinli odam.

Antonimlari

ТАЙИНЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tayinli
определённый, известный; знакомый; ◆ Kasalingiz - tayinli kasal (А. Ќаћћор, «Сароб») Ваша болезнь известна; ◆ tayinli bir kishi знакомый (известный) человек.