terimchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
te-rim-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Dalada yetilgan paxta hosi-lini qoʻl bilan terib, yigʻib oluvchi. ◆ Ilgʻor terimchilar. a U ◆ ikki koʻllab teruvchi, che-var terimchi. I. Rahim, „Hayot buloqlari“ . ◆ Vshi aka oʻgʻliga xirmon qilinadigan joyni koʻr-satib, oʻzi terimchilarni Madaminxoʻjaning paxtazoriga.. boiaab ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Apts koʻylak yarashar, Terimchi Kiz boʻyiga. Plan toʻlganda keling, Paxta-xonning toʻyiga. Uygʻun .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЕРИМЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.