tigʻa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ti-gʻa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — tigʻga oʻxshash narsa;
qilich yoki pichoq dami; togʻ choʻqqisi] 1 esk. ayn. zenit 1. ◆ Kun tigʻaga kelganda, uyga qaytdik. n ◆ Kun tigʻada, jazirama, chang. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ .
2 s. t. Quyosh harorati; quyosh nuri koʻp yogʻilib, qizdirib turgan joy. ◆ Oftob ti-gʻasida yotmoq. Kun tigʻasida terlab-pishib ishlamoq.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИҒА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.