tilanchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

ti-lan-chi

Etimologiyasi

Kishilardan biror narsa (sadaqa) tilab, tirikchilik qiluvchi kishi; gadoy. ◆ Ochlar, yupunlar koʻp. Tilanchilar or-qangizdan ergashgani ergashgan. H. Gʻulom, „Hamkasblar gurungida“ . Zokirboy uning \Ho-diqulning

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ roʻparasida, sadaqa soʻrab kelgan tilanchiday, bir lahza soʻzsiz turdi. S. Karomatov, „Bir tomchi qon“ . "Masjidi jome" boʻylab har qadamda gadoy: qalandarlar, ti-lanchi bolalar, kampirlar. Oybek, Tanlangan asarlar.

Antonimlari

ТИЛАНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tilanchi
нищий, попрошайка; см. также gado(y).