tin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tin

Etimologiyasi

TIN 'nafas' (oz ishlatiladi). Boʻgʻiziga tiqilib t i n i Nuri sari qildi ishora, Zaynab uchun bu boʻldi chora (Hamid Olimjon). Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli tïn tarzida talaffuz qilingan (ПДП, 436; Devon, I, 326; DS, 567); oʻzbek tilida ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: tïn > tin.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Nafas olish, nafas. ◆ Yigʻishtirib bor bisotini, Boʻgʻiziga tiqilib tini, Nuri sari qildi ishora, Zaynab uchun bu boʻldi chora. H. Olimjon .

Tin olmoq 1) nafas olmok◆ -Xayriyat, —AbduRahmonboy erkin tin oldi-da, domlaga qaradi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ 2) nafasini rostlab olmoq, dam olmoq ◆ [Qodirbek] Rulga boshini qoʻyib, bir oz tin oldi. M. Qoriyev, „Oydin kechalar“ .

Antonimlari

ТИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tin
1 дыхание; ◆ tin olmoq 1) дышать; вздыхать, вздохнуть; ◆ Qimirlar edi sekin, zoʻrgʻa olar edi tin (Ћ. Олимжон, «Семурѓ») Он тихо шевелился и еле-еле дышал; ◆ uzoq-uzoq tin olmoq дышать глубоко, дышать прерывисто; глубоко вздохнуть; 2) переводить дух, передохнуть; отдыхать;
2 спокойствие, тишина, безмолвие; // спокойный, тихий, безмолвный; // спокойно, тихо, безмолвно; ◆ tin qolmoq успокоиться; умолкнуть.

Rohingiyacha (rhg)

tin

uch