tingʻillatmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tin-gʻil-lat-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
TINGʻILLAT— q. tingʻirlat—
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tingʻ-tingʻ degan to-vush chiqarmoq; torli musiqa asbobi torini chertmoq. ◆ Muxtorxon tokchadagi dutorni olib tingʻillatdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ . ◆ Alyosha gitarasini olib tingʻillatishi bshan, darrov uning atrofiga yigʻildilar. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Xiyol qoʻliga dutorini olib, sozlash uchun tingʻillata boshladi. I. Rahim, „Takdir“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИНҒИЛЛАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tingʻillatmoq
наигрывать; бренчать, тренькать.