tiniqlashmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ti-niq-lash-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Tiniq, musaffo, ravshan, toza boʻla bormoq. ◆ Ovozi yana ham tiniqlashdi. m ◆ Anhordagi suv tiniqlashib, zilol rang kasb etgandi. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Saidning nazarida, Bekobod osmoni tiniqlashish bilan birga kengaygandek edi. Y. Muqimov, „Olov va nihollar“ . Safarlar, uch-rashuvlar, suhbatlarda fikring yana tiniq-lashadi. Zulfiya, Choʻqqilar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИНИҚЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tiniqlashmoq
= tiniqlanmoq; bora-bora uning ovozi oʻtkirlasha, tiniqlasha borardi постепенно его голос крепчал, становился чистым и звонким.