tiqmachoqday
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tiq-ma-choq-day
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, -dek Yetilib toʻlish-gan; boʻliq, semiz, loʻppi. ◆ Tiqmachoqday bi-laklarida ilon boshli oltin bilaguzuklar yonadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . Eshikni ikki yuzi qip-qizil, ukrainlarga xos puchuq-roq, tiqmachoqdek bir juvon ochdi. Shuhrat, Shinelli yillar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИҚМАЧОҚДАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.