Kontent qismiga oʻtish

tirjaymoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

tir-jay-moq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Ovoz chiqarmay, koʻz, lab-lunj harakati bilan kulgi ifoda-lamoq, miyigʻida kulmoq. Fazliddin tir-jayib, egri-bugri tishlarining oqini koʻr-satdi. Oybek, Tanlangan asarlar. Tirja-yib turib, jonini oldi, yoʻq, chayonga ayla-nib, koʻksiga zaharli nayzasini sanchdi. S. Anorboyev, Oqsoy. ◆ Yigitali boʻlajak qay-nona yuzidagi tabassumni koʻrib, oʻzi ham zoʻrma-zoʻraki tirjaydi. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Men tirjayib turgan ekanman-mi, bilmadim, toʻsatdan roʻparamda toʻxtab: -Xoʻsh, nimaga kulasan, soldat ? — deb soʻradi. O. Yoqubov, „Izlayman“ .

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ТИРЖАЙМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

tirjaymoq
1 скалить зубы; расплываться в улыбке; Tantiboyvachcha... ahmoqcha tirjaydi qoldi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Тантибайвачча... по-дурацки расплылся в улыбке;
2 ёжиться, морщиться; корчиться, скорчиваться.