tirqish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tir-qish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Bir-biriga zich yopishmagan eshik tabaqalari, taxta va sh.k. orasida hosil boʻlgan tor va uzun boʻsh oraliq. ◆ Deraza tirqishidan muzdek havo kiryapti. n ◆ Eshik tirqishidan yoʻlakka ipdek ingichka nur tushdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Eshelonning keyingi toʻxtashida vagon tirqishidan qarab turgan Isroil Azimov bu stansiyani tanib, "Penza", dedi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
2 Uzun teshik, yoriq, uzun darz. ◆ Eski binoning devorlarida har tomonga tarqa,shb ketgan tirqishlar paydo boʻlibdi. Gazetadan . ◆ ..molxonaning teshik, tirqishlarigacha dori septirdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИРҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.