tirqish
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tir-qish
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Bir-biriga zich yopishmagan eshik tabaqalari, taxta va sh.k. orasida hosil boʻlgan tor va uzun boʻsh oraliq. ◆ Deraza tirqishidan muzdek havo kiryapti. n ◆ Eshik tirqishidan yoʻlakka ipdek ingichka nur tushdi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Eshelonning keyingi toʻxtashida vagon tirqishidan qarab turgan Isroil Azimov bu stansiyani tanib, "Penza", dedi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ .
2 Uzun teshik, yoriq, uzun darz. ◆ Eski binoning devorlarida har tomonga tarqa,shb ketgan tirqishlar paydo boʻlibdi. Gazetadan . ◆ ..molxonaning teshik, tirqishlarigacha dori septirdi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТИРҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.