tirtiq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tir-tiq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bitgan yara, jarohat oʻrnida hosil boʻlgan yamoq; chandiq. Uning xotini.. goh-goh zimdan Bokijonning boʻynidagi tir-tigʻiga karab koʻyar edi. Oybek, O. v. shabadalar. Yigitning kora magʻizdan kelgan choʻzik yuzi, ayniksa, kosh-koʻzining koraligi uni bir oz loʻliga oʻxshatib koʻrsatar, labining chetidagi pichoq tilganday ingichka, chukur tirtigʻi negadir bu oʻxshashlikni tagʻin ham kuchaytirgan edi. O. Yoqubov, Bir felyeton qissasi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТИРТИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.