Kontent qismiga oʻtish

tirtiq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)

[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

[tahrirlash]

tir-tiq

Aytilishi

[tahrirlash]

Etimologiyasi

[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari

[tahrirlash]

Maʼnosi

[tahrirlash]
Bitgan yara, jarohat oʻrnida hosil boʻlgan yamoq; chandiq. Uning xotini.. goh-goh zimdan Bokijonning boʻynidagi tir-tigʻiga karab koʻyar edi. Oybek, O. v. shabadalar. Yigitning kora magʻizdan kelgan choʻzik yuzi, ayniksa, kosh-koʻzining koraligi uni bir oz loʻliga oʻxshatib koʻrsatar, labining chetidagi pichoq tilganday ingichka, chukur tirtigʻi negadir bu oʻxshashlikni tagʻin ham kuchaytirgan edi. O. Yoqubov, Bir felyeton qissasi.

Sinonimlari

[tahrirlash]

Antonimlari

[tahrirlash]

ТИРТИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

[tahrirlash]

tirtiq
шрам; // стянутый шрамом (о коже); Uning xotini... Boqijonning boʻynidagi tirtigʻiga qarab qoʻyar edi (Ойбек, «О. в. шабадалар») Его жена... поглядывала на шрамы на шее Бакиджана; ◆ yuzi tirtiq-mirtiq лицо его в шрамах.