tizzalamoq
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tiz-za-la-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Choʻkka tushmoq, choʻkka-lamoq. ◆ Tizzalab yurmoq. n ◆ Shofyor har biri qoʻydek keladigan ikkita choʻl qovunini in-qshiab koʻtarib keldi-da, tizzalab, duma-latib yubordi. S. Ahmad, „Choʻl burguti“ . ◆ Ota supadagi koʻrpachaga tizzalab oʻtirib, sabzi toʻgʻrardi. A. Eshonov, „Ota“ . ◆ -Suv!Suvolibkel, oʻgʻlim! — deb qichqirdi erkak, yonida tizzala-nib onasiga moʻltirab turgan katta oʻgʻliga. M. Ismoiliy, „Fargʻonat“ . o.
2 Tizza bilan bosib joylashtirmoq, niqtalamoq, bosmoq. ◆ Paxtani qanorga tizzalab joshshmoq. Ostiga olib tizza, 1amoq.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТИЗЗАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.