toʻgʻnogʻich

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻgʻ-no-gʻich

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Toʻgʻnash, qadash, mahkamlash uchun ishlatiladigan moslama (maye., bir uchi toʻmtoq igna, oʻtkir uchi uyachasiga tushib mahkamlanadigan asbob, sochga qadaladigan tutqich). ◆ Doʻppini toʻgʻnogʻich bilan tizzaga toʻgʻnab tikmoq. Lentani sochga toʻgʻnogʻich bilan toʻgʻnab qoʻymoq. Sochni toʻgʻnogʻich bilan mahkamlamoq. n ◆ Men kiyinar ekanman, sho-shar, qoʻllarim qaltirardi. Shu payt tugmacha uzilib ketdi, uni qadab olishga vaqt ziq, toʻgʻnogʻich qaday desam, u yerga tushib ketdi. H. Nosirova, „Men oʻzbek qiziman“ .

Antonimlari

ТЎҒНОҒИЧ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻgʻnogʻich
1 булавка, приколка;
2 брошь, брошка.