toʻkin
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-kin
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Noz-neʼmatlarga boy, moʻl-koʻl, maʼmur. ◆ Qovun-uzumning toʻkin vaqti. Ziyo-fat toʻkin edi. m ◆ Umurzoq aka aziz meh-monni fargʻonaliklarga xos saxiylik va ochiq yuz bilan qarshi oldi, toʻkin dasturxon yozilgan uyning toʻriga oʻtqazdi. H. Nazir, „Soʻn-mas chaqmoqlar“ . ◆ Toʻkin kuzda tugʻilgan far-zandning peshonasi yarqiroq boʻladi. "Saodat" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎКИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.