toʻpchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻp-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Toʻp otuvchi, toʻp bilan qurol-langan qismda xizmat qiluvchi; artille-riyachi, artillerist. ◆ Bu tepa ustida doimiy toʻpchi va qorovullar turar edilar. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Toʻpchilar holdan ketib yiqilguncha otdilar. Oybek, „Quyosh qoraymas“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎПЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
toʻpchi
пушкарь; артиллерист; ◆ toʻpchi boshi ист. начальник придворной охраны.