toʻpolonchi

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

toʻ-po-lon-chi

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Behalovat oʻyinni, shoʻx-likni yaxshi koʻradigan, ortiqdarajada shoʻx. ◆ Toʻpolonchi bola, yaya ◆ Malika toʻpolonchirok, Xoldor esa hamma vaqt koʻllarini kovush-tirib, "intizom" boʻlib oʻtirardi. J. Abdullaxonov, „Tong yorishgan sohilda“ . ◆ Shunday toʻpolonchi bolaning birdaniga yuvosh boʻlib qolganini koʻrib, sinfdoshlari hayron edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

2 Bekorga, boʻlar-boʻlmasga urish-janjal qilaveradigan, janjalkash. ◆ Toʻpolonchi xotin. m Respublikada bezorilar va toʻpo-lonchilar yildan-yilga kamayib bormoqda. Gazetadan.

Antonimlari

ТЎПОЛОНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

toʻpolonchi
1 тот, кто любиг шуметь, скандалить; смутьян;
2 буйный; // буян;
3 озорной, шаловливый; // озорник, шалун; ◆ toʻpolonchi bola озорной ребёнок, озорник, шалун.