toʻquvchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻ-quv-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Toʻqimoq fl. sfdsh. ◆ Toʻquvchi ayol.
2 Toʻquvchilik kasbini egallagan shaxs, mutaxassis; toʻqimachi. ◆ Toʻquvchi hushyor, uquv-li boʻlishi shart. M. Joʻra, „Quyoshdan nur em-ganlar“ . - ◆ Qanday mutaxassislikka oʻqiysizlar ? — deb soʻradi Elmurod. -Toʻquvchi masterlik-ka, — dedi qiz. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎҚУВЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.