toʻrsiq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻr-siq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]TOʻRSIQ 'mesh\ ' sanoch'. [Bozorni] t oʻ r s i q-d a g i iliq suvni ichgan sari qora ter bosadi (Asqad Muxtor). Bu ot asli qadimgi turkiy tilda mav — jud boʻlib, ' yigʻ-1, 1 toʻpla-' maʼnosini anglatgan tor-feʼlining (ЭСТЯ, III, 216) eski oʻzbek tilida 'istak' maʼnosini ifodalovchi —sï qoʻshimchasini olgan shak — lidan —q qoʻshimchasi bilan yasalgan (КРС, 754); keyin — chalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: (tor— + sï = torsï-) + q = torsïq > torsiq (toʻrva soʻziga qiyoslang).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Mesh, sanoch. ◆ Bir toʻrsiq qi-miz. n [ ◆ Bozorning\ Qimirlashga darmoni yoʻq, ichida bir joyi lovullab yonadi, toʻrsiqdagi iliq suvni ichgan sari, qora ter bosadi ta-nini. A. Muxtor, „Chinor“ . ◆ Bir kulbaning soya-sida uch-toʻrt koʻchmanchi qoʻllarida zarang kosa ushlab, qimiz toʻla toʻrsiqlarni ezgʻilab oʻtirar edi. M.Osim, „Elchilar“ .
2 s. t. hazil Loʻmbillagan katta emchak.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎРСИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.