toʻsin
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]toʻ-sin
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Imoratning va, umuman, har qanday qurilma yoki inshootning tomi, ora-yopmalari, poliga koʻndalang solingan ba-quvvat yogʻoch, temir yoki boshqa narsa. ◆ Yogʻoch toʻsin. Temir toʻsin. m ◆ Yonidagi yigit.. oʻzi-ni suvga tashladi, koʻprik toʻsiniga ilingan jasadni yigitlar yordamida qirgʻokko chikardi. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Oʻrmondan kel-tirilgan toʻsin va yogʻochlardan yerosti bos-tirmalari tayyorlanmokda. I. Raxim, „Chin muxabbat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТЎСИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
toʻsin
перекладина, балка; ◆ temir toʻsin железная балка.