toʻsqinchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
toʻs-qin-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Yoʻl toʻsuvchi; yoʻltoʻsar, qaroqchi.
2 Umuman, toʻsqinlik, qarshilik qi-luvchi. ◆ Mehnat qoʻli-la hadsiz Yer siynasi kuldi. Toʻsqinchi, gʻanim, dushman Yoʻqliqqa surildi. Gʻayratiy .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТЎСҚИНЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.