tobon
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
to-bon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
TOBON Bu sifat 'nurlan-', 'yarqira-' maʼnosini anglatadigan tojikcha toftan feʼlining (ТжРС, 397) tob hozirgi zamon asosiga (ТжРС, 395) -on qoʻshimchasini (ТжРС, 543) qoʻshib hosil qilingan boʻlib, 'yarqirab turuvchi', 'moʻl-koʻl nur sochuvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, II, 194).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[f. — yorugʻ, porloq, yalti-
roq] (birinchi o — choʻziq) kt. Yorqin nurli, porloq. ◆ Ul kun, jonon, yuzni tobon aylading, Abr ichinda oyni pinhon aylading. Muqimiy .
- Mohi tobon q. moh. Xurshidi tobon q. xurshid.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТОБОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.