tobut

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-but

Etimologiyasi

a. o — sandiq, quti; tobut; qabr

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Dafn marosimida oʻlikni solib, mozorga yelkama-yelka koʻtarib boriladigan toʻrt dastali moslama. ◆ Oʻlikni tobutga solmoq. n ◆ Jasad yuvilib, kafanlangandan keyin, peshinga yaqin tobutni koʻchaga olib chiqdilar. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Zum oʻtmay odamlar toʻdasi tobutni lopillatib, koʻcha tomonga yoʻl oldi. Yodgor bir vaqtlar tobut koʻtarish savob, degan gapni eshitgan edi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ .

Tobutim koʻrsin Oʻlganimda koʻray, aslo koʻrmay. ◆ Men boshqani sevmayman. Tobutim koʻrsin oʻsha Bozorovni! I. Rahim, „Chin mu-habbat“ .

Antonimlari

ТОБУТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tobut
книжн. гроб на четырёх ножках с ручками, погребальные носилки; гроб; ◆ taxtdan tobutga tortmoq (букв. загнать с престола в гроб) низвергать, свергать; прогонять; уничтожать.