tolib

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

to-lib

Etimologiyasi

arab. – izlovchi; talab qiluvchi, xohlovchi; oʻquvchi; tinglovchi;

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Talabi boʻlgan, talabgor. ◆ Suluv qizsan, senga tolib koʻp boʻlur. "Ravshan". ◆ Ishlamoqqa hamma tolib, Bir-biriga kelib gʻolib. Har ketmondan yuz gul unar, Choʻllar suvga toʻlib-qonib. Fozil Yoʻldosh oʻgʻli. ◆ Hafiza eshik yoniga kelib, serrayib turdi, yonidan oʻtib ketayotganlar uning joy boʻshashini kutib turganini, u oʻqishga juda tolib ekanini sezishganday boʻlardi. Mirmuhsin, „Umid.“

2 Madrasa oʻquvchisi.

3 Tolib (erkaklar ismi).

Tolibi ilm Ilmga talabi boʻlgan, ilmga tashna; talaba. ◆ Nariroqda Umarali bir-ikki doʻstlari, tolibi ilmlar bilan quyuq suhbatda. Oybek, „Ulugʻ yoʻl.“ ◆ Tolibi ilmlarning aksari bu kun hovliga chiqishgan. Oybek, „Navoiy.“

Antonimlari

ТОЛИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tolib
1 проситель; // ищущий; жаждущий, желающий; требующий; ◆ Suluv qizsan, senga tolib koʻp boʻlar («Равшан») Ты красивая девушка, и у тебя будет много поклонников; ◆ tolibi ilm жаждущий знаний (напр. студент);
2 студент духовного училища (медресе);
3 Талиб (имя собств. мужское).