tortinchoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tor-tin-choq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Boshqalardan uyalib, iy-manib, oʻzini tortib turadigan, shunday his-tuygʻusi kuchli; uyatchan. ◆ Tortinchoq odam. n ◆ Yonma-yon paxta terayotib, u yoq-bu yoqdan gapirishganlarida, qiz uning haqiqatan ham tortinchoq, kamsuqum yigit ekanini sezdi. P. Kodirov, „Uch ildiz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТОРТИНЧОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tortinchoq
застенчивый, стеснительный; ◆ u juda tortinchoq он очень стеснительный.