tuguncha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

tu-gun-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Tugun s. kichr. ◆ Ular boqqa chiqib, toʻkilgan yongʻoqlarni terib turgan-da, Jonuzoq oqsoqol qaytib keldi. Uning qoʻlida kichkina tuguncha bor edi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ \Ahmad\ Har bir eshitgan narsasini bilib olishga intilganidan, uning siyrak qoshlari oʻrtasida tuguncha hosil boʻlgan. H. Nazir, „Soʻnmas chaqmoqlar“ . ◆ Bu holatni toʻyib koʻrdim-da, Yechib soldim dil tugunchasin. Sayyor .

2 bot. Gulda urugʻchining ostki qismi, urugʻdon (changlangandan keyin meva, uning ichida urugʻ hosil boʻladi). ◆ Mineral oʻgʻit-lardan samarali foydalanib, katta may-donlarda hosil tugunchalarining koʻpayishiga erishish mumkin edi. Gazetadan .

Antonimlari

ТУГУНЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

tuguncha
1 узелок, свёрточек;
2 бот. завязь.