tuhmatchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tuh-mat-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Tuhmat qiluvchi, birovlar ustidan tuhmat gaplar aytib, yozib, tarqa-tib yuruvchi; boʻhtonchi. ◆ Tuhmatchi odam, v Komilov:
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ Tanqid qilganlarni tuhmatchi, amalparast, deb ayblagansiz va shu bilan gunohingizga gunoh qoʻshgansiz. Uygʻun, „Navbahor“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУҲМАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.