tuhmatchi
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tuh-mat-chi
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]- Tuhmat qiluvchi, birovlar ustidan tuhmat gaplar aytib, yozib, tarqa-tib yuruvchi; boʻhtonchi. ◆ Tuhmatchi odam, v Komilov:
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]◆ Tanqid qilganlarni tuhmatchi, amalparast, deb ayblagansiz va shu bilan gunohingizga gunoh qoʻshgansiz. Uygʻun, „Navbahor“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУҲМАТЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.