tunamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-na-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Biror joyda tunni uyqu bilan oʻtkazmoq, kechasi yotib qolmoq. ◆ Xir-monda tunamoq. tya Bozorni kutib, ikki-uch kun.. samovarda tunadik. Gʻ. Gʻulom, „Shum bola“ . ◆ [Yoʻlchi[ Bazan Qoratoyning ishxo-nasida, baʼzan choyxonada tunab yurdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Toʻgʻridan ham kichik bulok bor ekan. Karvon shu yerda tunadi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.
2 Bosqinchilik, oʻgʻrilik qilmoq (odatda, tunda). ◆ Ular birinchi kuni Qoʻyliqqa yaqin joyda Zufar Gʻaynullinni tunab, kaltakla-dilar. Gazetadan . ◆ Rahmat sheriklari bilan tunda fabrikadan kelayotgan I. M. ismli qizni tunab, jabrlab qochayotganlarida, qin-gʻir ishning qiyigʻi chiqib qoldi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУНАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.