tunuka
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-nu-ka
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Tom yopish va b. maqsadlar uchun maxsus tayyorlangan yupqa, taxta-taxta temir. ◆ Oq tunuka. Rux tunuka. Tunuka choynak. Tunuka pechka, sh ◆ Novvot ona ishdan qaytib kelganda, Urinjon oʻzi yasagan uychaning ustiga tunuka qoqayotgan edi. Oydin, „Oʻzi mo-nand“ . ◆ Samandarov etigining qoʻnjidan tunuka quticha chiqarib, maxorka oʻradi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУНУКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.