tunuka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-nu-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tom yopish va b. maqsadlar uchun maxsus tayyorlangan yupqa, taxta-taxta temir. ◆ Oq tunuka. Rux tunuka. Tunuka choynak. Tunuka pechka, sh ◆ Novvot ona ishdan qaytib kelganda, Urinjon oʻzi yasagan uychaning ustiga tunuka qoqayotgan edi. Oydin, „Oʻzi mo-nand“ . ◆ Samandarov etigining qoʻnjidan tunuka quticha chiqarib, maxorka oʻradi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУНУКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.