turfa
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tur-fa
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
a. ".a— yangilik, kamyoblik; sovgʻa; qochirim, piching
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Ajibligi bilan kishini hayratga soladigan; ajoyib, gʻala-ti. ◆ Turfa savdolar boshima tushdi, ketdi ixtiyor, Voh, oʻtarga oʻxshadi endi umr ,zan-jirda. Hamza . ◆ Shoirlar hayron boʻlmang, shoir xalqi turfadir, Sheʼr olami bu olamning evaziga tuhfadir. E. Vohidov .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУРФА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
turfa
диковинный, необычайный, редкостный, удивительный; // удивительно; ◆ Bozor boshini kesib, koʻchaga kirganida, bir turfa qiziq ahvolga tushdi (А. Ќаћћор, «Сароб») Когда он, пройдя через базар, вышел на улицу, с ним случилась удивительная история.