turkcha

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

turk-cha

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Turklarga, turk xalqiga, uning alifbosi, tili, adabiyoti va madaniyatiga oid (q. turklar 1). ◆ Turkcha kuy. m ◆ Domla eski muqovali turkcha kitoblarni ixlos bilan qoʻltiqlab yuruvchi, hech kimni mensimaydigan, kibr va fitna Mirzajon Datifiyni sinfga boshlab kirdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Turk tili. ◆ turkcha soʻzlashmoq. m ◆ Men turkchaga, u oʻzbekchaga sal-pal tushunadigan boʻlib qolgan edik. M. Ismoiliy, „Fargʻona tongi“ . ◆ Ular turkchaga oʻgirib, savodxonlarga tarqatadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ТУРКЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

turkcha