turkcha

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

turk-cha

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Turklarga, turk xalqiga, uning alifbosi, tili, adabiyoti va madaniyatiga oid (q. turklar 1). ◆ Turkcha kuy. m ◆ Domla eski muqovali turkcha kitoblarni ixlos bilan qoʻltiqlab yuruvchi, hech kimni mensimaydigan, kibr va fitna Mirzajon Datifiyni sinfga boshlab kirdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

2 Turk tili. ◆ turkcha soʻzlashmoq. m ◆ Men turkchaga, u oʻzbekchaga sal-pal tushunadigan boʻlib qolgan edik. M. Ismoiliy, „Fargʻona tong otguncha“ . ◆ Ular turkchaga oʻgirib, savodxonlarga tarqatadi. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ .

Antonimlari

ТУРКЧА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

turkcha

• Arabcha: التركية
• Fincha: turkki
• Inglizcha: Turkish
• Shvedcha: turkiska
• Turkcha: Türkçe

Ruscha _ru

turkcha
турецкий; // по-турецки.