turshak
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tur-shak
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Danagi bilan quritilgan oʻrik. ◆ Qandak turshak. Turshak solmoq. n ◆ Zebixon patnisda non, turshak olib chiqib, ular \meh-monlar\ oldiga qoʻydi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Aloqa-chi ham ogʻziga turshak solib shimib oʻtirar, danagini qasir-qasir chaqar, magʻzini yerdi. M. Muhamedov, „Qahramon izidan“ .
- Turshak suvi Turshakni suvda qaynatib tayyorlanadigan ichimlik. ◆ Sayilda bir chek-kada ogʻzi qulogʻigacha yetgan kvas sotuvchilar.. turshak suvi sotuvchilar, noʻxatshoʻrakchilar yosh bolalarning pullarini aldab olmoqdalar. M. Muhammadjonov, „Turmush urinishlari“ . ◆ ..oʻrnidan turdi-da, kosadagi turshak su vidan ikki-uch qoshiq ichdi. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУРШАК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.