tusamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-sa-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ixtiyor etmoq; xohlamoq, istamoq. ◆ Yigitali qorni nihoyatda ochgani-ni, koʻngli achchiq koʻk choy tusayotganini sez-di. D. Nuriy, „Osmon ustuni“ . ◆ Uzoq yoʻl bosib keldim, serqatiq, achchiqqina mastavani koʻnglim tusab turgan edi, chaqirdim. "Mushtum" . ◆ Besh yil oʻqib, uning biror marta pul-dan qiynalganini yoki koʻngli tusagan kiyi-mini olib kiymaganini Ahmad koʻrmagan. F. Musajonov, „Himmat“ . ◆ Xoli boʻlishni, bir oʻzi yakka qolib xayol surishni koʻngli tusadi. R. Fayziy, „Hazrati inson“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУСАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.