tushkun
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tush-kun
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
- Soʻniq his-tuygʻuli, ruhi past; soʻniq. ◆ U bugun ham hovlimizga parishon va tushkun bir holatda kirib keldi. Oʻ. Hakimali, „Navbahor“ . ◆ -Vaqt oʻtdi, — dedi hazrat tushkun bir ovoz bilan. K. Yashin, „Hamza“ . Jabborov, undagi'Ahmadjondagi
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
◆ oʻzgarishni odatda bir-biriga mehribon ki-shilar uzoq vaqt ajralishayotganda boʻladi-gan tushkun kayfiyatning taʼsiri, deb bil-di. A. Muqimov, „Gʻalati odamlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУШКУН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tushkun
упадочный; упадочнический; деградирующий; ◆ tushkun holat упадочное состояние; ◆ tushkun reaksion madaniyat упадочническая реакционная культура.