tutash
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)tutash 1[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-tash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tutamoq fl. har. n. ◆ Samovar-ning tutashi. Isiriqning tutashi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
tutash II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
tu-tash
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Bir-biriga yonma-yon ulangan; tutashgan. ◆ Qoshlari tutash. yat Sayhonlik tugab, tutash bogʻlar koʻrindi. S. Siyoyev, „Yorugʻ-lik“ . ◆ Bir tomoningiz — xarsanglar makoni, ikkinchi tomoningiz — ufqqa tutash yam-yashil vodiy. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ТУТАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
tutash I
и. д. от tutamoq.
tutash II
1 сплошной; // сплошь; ◆ tutash chiziq сплошная линия;◆ ketgancha tutash oʻrmon тянутся сплошные леса; ◆ Dala yoʻlining ikki tomonidagi bogʻlar tutash gullar bilan qoplangan (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Сады по обе стороны полевой дороги сплошь покрыты цветами;
2 примыкающий; сопряжённый; сросшийся; ◆ bir-biriga tutash bogʻlar примыкающие другк другу сады; ◆ tutash qosh 1) сросшиеся брови; 2) человек со сросшимися бровями; ◆
- tutash idishlar физ. сообщающиеся сосуды.