tutash
Qiyofa
tutash 1
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-tash
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Tutamoq fl. har. n. ◆ Samovar-ning tutashi. Isiriqning tutashi.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]tutash II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]tu-tash
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Bir-biriga yonma-yon ulangan; tutashgan. ◆ Qoshlari tutash. yat Sayhonlik tugab, tutash bogʻlar koʻrindi. S. Siyoyev, „Yorugʻ-lik“ . ◆ Bir tomoningiz — xarsanglar makoni, ikkinchi tomoningiz — ufqqa tutash yam-yashil vodiy. J. Abdullaxonov, „Oriyat“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ТУТАШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
tutash I
и. д. от tutamoq.
tutash II
1 сплошной; // сплошь; ◆ tutash chiziq сплошная линия;◆ ketgancha tutash oʻrmon тянутся сплошные леса; ◆ Dala yoʻlining ikki tomonidagi bogʻlar tutash gullar bilan qoplangan (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Сады по обе стороны полевой дороги сплошь покрыты цветами;
2 примыкающий; сопряжённый; сросшийся; ◆ bir-biriga tutash bogʻlar примыкающие другк другу сады; ◆ tutash qosh 1) сросшиеся брови; 2) человек со сросшимися бровями; ◆
- tutash idishlar физ. сообщающиеся сосуды.